… één jaar terug …
24. Week 26 juli 2021
De mostela’ s doen hun werk, muizen komen nu ook in beeld. En waar muizengeur hangt, daar komt de wezel dan weer graag een kijkje nemen. Wezels doorkruisen hun leefgebied regelmatig en slapen op verschillende rustplaatsen. De grootte van de leefgebieden van het mannetje varieert van 1 tot 25 hectare afhankelijk van de hoeveelheid beschikbaar voedsel, dat van een vrouwtje is aanzienlijk kleiner (1 tot 7 hectare). Het territorium van mannetjes overlapt steeds dat van meerdere vrouwelijke dieren. De wezel leeft solitair, behalve in de voortplantingstijd. Hij kan zelf ten prooi vallen aan allerlei predatoren, zoals vossen, uilen en reigers. Maar ook katten vangen wel eens een wezel.
😊Dheuheu!
——————————————————————————————
23. Week 19 juli 2021
Niets nieuws. Een vos op pad en een andere, of dezelfde, die zich voorzichtig en nieuwsgierig een weg baant door het hoge gras en de opschietende akkerdistels. Deze laatste lijkt een jong exemplaar, eentje die de wereld aan het verkennen is. Heel wat jonge vossen sterven in het verkeer, of door jacht en stroperij. We gaan er van uit dat beide laatste in de Gentbrugse Meersen uit te sluiten zijn. In het wild wordt een vos maximaal 12 jaar.
😊Randgeval!
——————————————————————————————
22. Week 12 juli 2021
De mostela 80 mm (diameter buisopening) kreeg een nieuwe camera. Hij werd op het einde van de Oude Scheldeweg, onder de bramen nabij de houtwal bij het bijenhotel geplaatst. Die houtwal blijkt onderdak te bieden aan verschillende gewone bosmuizen! Bosmuizen maken een gangenstelsel onder de grond. De gangen hebben een diameter van ongeveer 3 cm en liggen 5 tot 20 cm diep. Onder akkerland kan dat tot een halve meter diep gaan. Zo’n gangenstelsel wordt door opeenvolgende generaties gebruikt. Maar de tafel delen is blijkbaar een stap te ver. En er is er eentje met een (ver)kort staartje, misschien had die te laat door dat het zeisteam actief was! 😊
😊Vind een groene specht!
——————————————————————————————
21. Week 5 juli 2021
Er viel heel wat regen en de mostela die bij het russenveld stond liep helemaal onder, camera incluis. Niet meer te redden, na 5 maanden dienst; gesneuveld. Op een droger stuk kwamen twee foeragerende of nestmateriaal zoekende houtduiven in beeld. Houtduiven schrijven momenteel een succesverhaal. Waar ze vroeger schuw waren en enkel in bosrijke omgeving voorkwamen, hebben ze nu de stap naar de bewoonde wereld gezet en komen volop voor in parken, tuinen en boomrijke straten. Het is onze grootste duif, met brede roze borst, witte vlek in de nek en witte streep op de vleugels. Ze eten voornamelijk plantaardig materiaal, zoals zaden, knoppen en bladeren. Buiten het broedseizoen foerageren ze dikwijls in grote groepen op akkers of weilanden. Bij het opvliegen maken ze nogal wat kabaal doordat de vleugels boven en onder het lichaam tegen elkaar klappen.
😊Dheuheu!
Gunter Stoops
WERKGROEP GENTBRUGSE MEERSEN 